| |
Protocol rouwverwerking
| Categorie: | Organisatiekunde |
| Werkvorm: | Duiden en toepassen |
| Focus: | Focus op organisatie of team |
| Informatievorm: | Toelichting |
| Trefwoorden: | Aandacht geven — Begrafenis — Condoleren — Crematie — Hulp bieden — Leed verzachten — Mentor — Rituelen — Rouwen — Studie-coördinator |
De leerling die vertelt dat maar twee docenten haar condoleerden met de dood van haar moeder en dat één docent een gesprekje aanging, wordt tekort gedaan. Een school waarin de zelfdoding van een medeleerling wordt aangekodigd in een volle aula en waar niemand van de volwassenen de daarop volgende loodzware stilte kan doorbreken door het woord te nemen, dat getuigt van geestelijke armoede. Beide gebeurtenissen vonden plaats op een Nederlandse school. Dit kan worden voorkomen met een protocol. Het is verstandig dit onderwerp op een algemene vergadering ter sprake te brengen en de gewenste aanpak te benoemen. Goede communicatie kan niet alle gedrag in goede banen leiden, maar wel leed verzachten.
Protocol rouwverwerking
Dit protocol structureren en vorm geven hoort tot de taak van leidinggevenden. Docenten zijn verantwoordelijk voor de uitvoering. Dat kan benadrukt èn gecontroleerd worden.
- Ten eerste moet degene die het bericht van de dood (of ziekte of ander verdriet) ontvangt, direct en gericht handelen.
- De mentor wordt op de hoogte gesteld en zo ook de coördinator.
- Communicatieborden in de ruimten waar zich het personeel bevindt moeten goed worden gebruikt.
- Aan de betrokken leerling (of collega) wordt aandacht gegeven en hulp geboden.
- Het eerste lesuur van de betreffende leerling is belangrijk. Deze docent wordt ingelicht. Er wordt aandacht geschonken aan de gebeurtenis:
- "Wil je erover vertellen", "Wat betekent het voor jou", "Wat kunnen we voor je doen" of iets dergelijks.
- Een minuut stilte betrachten, een kaars branden of een klasse-activiteit met woorden op het bord schrijven door de leerlingen. Kinderen houden van rituelen.
- Laat iedere docent iets voorbereiden en breng dit in op een bespreekdag. Laat docenten iets paraat hebben voor het geval dat het nodig is. Een volwassene moet richting geven aan dit soort gebeurtenissen. Stil, beheerst, maar wel doelbewust. Dat is wat jonge mensen nodig hebben op momenten waarop het leven verdrietig of lastig is.
- Ook daarna wordt er aandacht gegeven door een knik, een schouderklop, een kort gesprek of een andere manier van blijk geven van begrip en weet hebben van de gebeurtenis.
Zie ook: Protocol bij leed en verdriet.
|
